سیوجان دو شنبه 11 آذر 1392برچسب:, :: 21:54 :: نويسنده : سید عباس علوی نژاد
رُوِیَ عَن عَلِیِّ ابنِ مُوسی الِّرضا عَلَیهِما السَّلامُ قالَ: «یاعَلیُّ! اَحسِنوُا جِوارَ النِّعَمِ فَاِنَّها وَحشِیَّةٌ وَ مَا نَأَت عَن قَومٍ فَعَادَت اِلَیهِم»
ترجمه حدیث
علی بن شعیب میگوید: بر ابیالحسن الرضا علیهالسلام وارد شدم، حضرت به من فرمودند: «ای علی! مصاحبت نسبت به نعمتها را نیکو بدارید، چون نعمتها وحشی هستند و فرار میکنند و این طور نیست که هر نعمتی اگر از دست قومی رفت، به سوی آنان برگردد».
شرح حدیث
انسان قدر نعمتهای الهی را بداند، زیرا همیشه در دست او نیست، بلکه مانند حیوانات وحشی یک مرتبه فرار کرده و از دست او میرود. معلوم نیست که اگر نعمتها از دست انسان فرار کرد، دوباره آن را به چنگ میآورد یا نه؟ اگر هم بتواند به چنگ آورد، با زحمت و مشقّت فراوان است.
حالا صحبت در این است که انسان برای باقی ماندن نعمتهای الهی در دست خودش و چگونگی افزایش نعمتها یعنی بقا و ازدیاد نعمتهای الهی چه بکند؟ هر دو آنها ریشه در یک چیز دارد و آن هم شکر نعمت است.
حضرت امام رضا علیهالسلام فرمودند: نیکو بشمارید، چگونه؟ شکر نعمت را به جا آورید و الّا آن نعمتها از دست فرار میکند، پس تو قابل نبودی که این نعمتها را به تو بدهیم، زیرا بقا و ازدیاد نعمت، بستگی به شکر دارد.
انواع شُکر
شُکر هم برسه قسم است: قلبی، لفظی و عملی. قلبی: یعنی بفهمی خدا به تو نعمت را داده است. لفظی: ستایش و حمد الهی را به جا آوری و عملی، در راه رضای خداوند مصرف کنی نه در راه حرام، یعنی از علم و مال و مقام و… به حدّ توان و استطاعت خود در راه خدمت به بندگان خداوند استفاده کنیم، خداوند در قرآن میفرماید: «لَئِن شَکَرتُم لَأزیِدَنَّکُم وَ لَئِن کَفَرتُم إنَّ عَذَابِی لَشَدیِدُ» اگر شکر کنید، برنعمتهای شما میافزایم و اگر کفران کنید به عذاب شدید گرفتارتان میکنم.
نظرات شما عزیزان:
آخرین مطالب پيوندها نويسندگان
|
|||||||||||||||||
![]() |